تالاسمی مینور

تالاسمی از بیماری‌های ژنتیکی است که در اثر آن هموگلوبین ساختار طبیعی خود را از دست می‌دهد وبنابراین پدیده ی تولید هموگلوبین غیر مؤثر در بدن ایجاد می‌شود در نتیجه هموگلو بین معیوب قادر به اکسیژن رسانی مطلوب به اعضا بدن نیست. پس در واقع کمبود کلی هموگلوبین وجود ندارد، بلکه هموگلوبین غیرطبیعی افزایش یافته است.
هموگلوبین جزء انتقال دهنده اکسیژن در سلولهای قرمز خونی است. هموگلوبین شامل دو پروتئین مختلف به نام آلفا و بتا است.اگر بدن توانایی تولید کافی از هر نوع پروتئین را نداشته باشد، سلولهای خونی بطور کامل شکل نمی‌گیرند و توانایی انتقال اکسیژن کافی را ندارند و نتیجه یک نوع کم خونی است که در طفولیت آغاز می‌شود و تا پایان عمر به طول می‌انجامد.
هر چند تالاسمی یک اختلال منفرد نیست، اما یک گروه اختلالات از طرق مشابه بدن انسان را درگیر می‌کند. درک تفاوت بین گونه‌های مختلف تالاسمی مهم است.

تالاسمی خفیف (مینور)
تالاسمی خفییف بیماری نیست بلكه یك صفت است . به فردی كه یك ژن تالاسمی را از پدر یا مادر به ارث می برد ناقل ژن می گویند و اصطلاحاً مبتلا به تالاسمی خفییف یا تالاسمی مینور است این افراد زندگی عادی دارند و از نظر جسمی سالم هستند و هیچ وقت به تالاسمی شدید مبتلا نخواهند شد.در موقع ازدواج اگر با فردی كه ناقل تالاسمی نباشد ازدواج كنند خطری برای فرزندان آنان از نظر ابتلا به بیماری تالاسمی وجود نخواهد داشت
اشخاص با خصیصه تلاسمی مینور دارای تالاسمی هستند ولی بیمار نیستند. این اشخاص مطلقاً سالم و طبیعی هستند، بعضی از آنها ممكن است كم‌خونی خفیف داشته باشند.
بیشتر كسانی كه حامل خصیصه تلاسمی هستند نمی‌دانند كه ناقل ژن تالاسمی مینور هستند. فقط وقتی از آن مطلع می‌شوند كه خونشان را آزمایش كنند و یا صاحب یك كودك مبتلا به تالاسمی ماژور شوند.
گلبولهای قرمز خون اشخاصی كا تالاسمی مینور دارند كوچكتر از حد معمول است.
در خون مبتلایان به خصیصه تالاسمی مینور همچنین از یك نوع هموگلوبین كه هموگلوبین A۲ نامیده می‌شود مختصری بیشتر از معمول وجود دارد. خصیصه تالاسمی مینور در موقع تولد وجود دارد كه در تمام طول زندگی باقی می‌ماند. ممكن است توسط والدین به كودكان منتقل شود، یعنی ارثی است.
● داشتن تالاسمی مینور (خفیف) چه اهمیتی دارد؟
دانستن این‌كه خصیصه تالاسمی مینور دارید مهم است، زیرا گاهی ممكن است اشخاصی كه خصیصه تالاسمی مینور دارند صاحب فرزند مبتلا به تالاسمی ماژور شوند كه اختلال خونی شدیدی است.
● چگونه می‌توان به داشتن خصیصه تالاسمی مینور پی برد؟
باید یك آزمایش خون مخصوص به عمل آورد. پزشكان می‌توانند با سنجش اندازه گلبول‌های قرمز و مقدار هموگلوبین A۲ خون این مطلب را دریابند.
● آیا ناقل تالاسمی مینور بیمار است؟
▪ خیرو از این رو نیاز به هیچ درمان پزشكی مخصوص نیست.
● آیا حامل تالاسمی مینور بیشتر در معرض ابتلا به بیماری دیگری است؟
▪ خیر
● آیا حامل تالاسمی مینور از نظر جسمی و روحی ضعیف است؟
▪ خیر
● آیا تالاسمی مینون تأثیری روی نوع كاری كه انجام می‌دهد دارد؟
▪ خیر
● آیا درمانی وجود دارد كه تالاسمی مینور را تغییر دهد؟
▪ خیر، اگر با ژن تالاسمی مینور متولد شده‌اید، همیشه آنرا خواهید داشت.
●آیا ممكن است تالاسمی مینور تبدیل به تالاسمی ماژور شود؟
▪ خیر
● آیا حاملین تالاسمی مینور هرگز به درمان با آهن نیاز پیدا می‌كنند؟
▪ بله، گاهی احتیاج پیدا می‌كنند اما مهم است كه وقتی واقعاً نیاز به آهن دارند فقط با آهن مداوا شوند. بهترین روش برای فهمیدن نیاز به اهن حاملین، ازمایش خون مخصوصی است كه مقدار آهن خون را با آن اندازه می‌گیرند.
اگر این ازمایش را انجام نداده باشید ممكن است پزشك فرك كند كه شما به دلیل گلبولهای قرمز كوچك و كم‌خونی خفیف دچار كمبود آهن هستنید و ممكن است كه شما را به خورد آهن اضافی توصیه نماید در حالی كه واقعاً نیازی ندارید، این حالت اثر خوبی برای شما ندارد و ممكن است در دراز مدت برای شما زیان‌آور باشد…