تحقیق انواع پلاستیک

پلاستیک ها را می توان در دو گروه کلی طبقه بندی کرد :
۱- ترمو پلاستیک ها (Thermoplastics)
۲- پلاستیک های ترموست
ترموپلاست ها از مواد پلیمری هستند که مولکول های آنها با اندازه مختلف در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و پیوند بین زنجیر مجاور در آنها از نوع از نوع پیوند بسیار ضعیف ثانویه (واندروالس و قطبی) است.
تر موست ها با ساختار مولکولی شبکه ای و پیوند عمدتا کوالانسی شکل گرفته اند. بعضی از ترموست ها از پلیمر های هستند که زنجیرهای مولکولی آنها با حرارت یا ترکیبی از حرارت و فشار بسیاری از اتصالات عرضی شکل می گیرد و بدین ترتیب یک ساختار شبکه ای فضایی را به وجود می آورند.
این دو گروه را می توان به کمک نوع شکل گیری مجددشان پس از گرم کردن از یک دیگر تشخیص داد.
پلاستیک های ترموست را نمی توان برای تولید اشکال جدید مجددا حرارت داد و سپس به یکدیگر متصل نمود. لذا اگر این نوع پلاستیک را پس از حرارت دادن و شکل دادن اولیه سرد کردیم دیگر نمی توان آن را تحت حرارت و تغییر فرم مجدد قرار داد. این دسته از پلاستیک ها را پلاستیک های گرما سخت نیز می نامند. برخی از ترموست ها عبارتند از :
· اپکسی (Epoxy)
· پلی استر (Polyester)
· سیلیکن (Silicone)
· کاسئین (Casein)
· آمینو رزینها (اوره- ملامین فرم آلدییدها) (Vrea- and Melamine Formaldehydes)
ترمو پلاستیک ها را می توان به دفعات مکرر گرم کرد و تغییر فرم داد. ترمو پلاستیک ها در بسیاری از خواص از لحاظ قابلیت جوشکاری شبیه فلزات هستند. در این مورد انواع مختلف جوش ها، طرح های اتصال، انطباقات، و روش های جوشکاری (استفاده از سیم جوش و دیفوزیون اتم های مادهء جوش) همگی مشابه جوشکاری فلزات است.ترمو پلاستیک های که بیشترین کاربرد را در عملیات جوشکاری دارند عباتند از :
· پلی وینیل کلرید (PVC) نوع Ι
· پلی وینیل کلرید (PVC) نوع ΙΙ
· یلی اتیلن (PE)
· پلی پروپیل (PP)
· اکیلونیتریل _ بوتادین _ استرین (ABS)

انواع روش های اتصال پلاستیک ها

قطعات پلاستیکی را می توان با روش های مختلف به یکدیگر متصل کرد، بطور کلی می توان این روش های را در سه دسته اصلی طبقه بندی کرد که این روش ها عبارتند از :

۱- استفاده از چسب برای اتصال پلاستیک ها
۲- اتصال پلاستیک ها با روش های مکانیکی ( نظیر پیچ و مهره، پرچ و …)
۳- جوشکاری و اتصال حرارتی پلاستیک ها
انواع فرایندهای جوشکاری مورد استفاده در اتصال ترموپلاستیک ها
۱- جوشکاری با گاز داغ
۲- جوشکاری آلتراسونیک
۳- جوشکاری اصطکاکی
۴- جوشکاری با ابزارهای داغ
۵- جوشکاری القایی
۶- جوشکاری با فرکانس بالا

آشنایی با کدهای بازیافت پلاستیک
بازیافت پلاستیک یا جمع‌آوری پلاستیک‌های خرد و مصرف‌شده و تبدیل آن‌ها به محصولات مفیدی که بعضی مواقع با فرم اولیه کاملا متفاوت است، کار آسانی نیست.

ذوب کردن بطری‌های آب و تبدیل آن‌ها به میز و صندلی‌ خوش‌بینانه‌ترین بخش است. اما به راستی با سایر مواد پلاستیکی که به دلیل مقرون به صرفه نبودن بازیافت نمی‌شوند و سال‌ها در طبیعت باقی می‌مانند، چه باید کرد؟حتی پلاستیک‌های بازیافتی متفاوت با نوع اولیه بوده و دیگر قابل بازیافت مجدد نیستند.

در سال ۱۹۸۸ انجمن صنعت پلاستیک داخل علامت بازیافت طی سیستمی کدگذاری کرد.

کدها و اعداد نشان‌دهنده نوع رزین پلاستیک است که به تفکیکشان از هم کمک می‌کنند.

آشنایی با این کدها به شناخت خطر نوع غیربازیافت این مواد و ضرورت جایگزینی آن‌ها کمک می‌کند. هر چه عدد بیشتر می‌شود، بازیافت سخت‌تر و غیرممکن‌تر می‌شود.

کدهای بازیافت پلاستیک

کدها عبارتند از:
۱- PETE (پلاستیک کد ۱): پلی‌اتیلن ترفتالات، قابل بازیافت‌ترین و معمول‌ترین پلاستیک است که به عنوان بطری‌های آب، نوشابه و ظرف‌های یکبار مصرف و غیره استفاده می‌شود. محکم و در برابر گرما مقاوم است و با بازیافت به بطری‌های آب، ساک، لباس، کفش، روکش مبل، فیبرهای پلی‌استر و غیره تبدیل می‌شود.
۲- HDPE (پلاستیک کد ۲): پلی‌اتیلن با غلظت بالا که به‌راحتی و به سرعت بازیافت می‌شود. پلاستیک نوع خشک است اما زود شکل می‌گیرد و معمولا در قوطی شوینده‌ها، بطری‌های شیر، قوطی‌های آب‌میوه، کیسه‌های زباله و غیره به کار می‌رود. با بازیافت تبدیل به لوله‌های پلاستیکی، قوطی‌ شوینده‌ها، خودکار، نیمکت و غیره می‌شود.
۳- PVC (پلاستیک کد ۳): پلی‌وینیل کلوراید سخت بازیافت می‌شود. با آن که محیط زیست و سلامت افراد را به خطر می‌اندازد، هنوز در همه جا در لوله‌ها، میزها، اسباب‌بازی‌ها و بسته‌بندی و غیره به چشم می‌خورد. PVC بازیافت شده به عنوان کفپوش، سرعت‌گیر، پنل و گل‌ پخش‌کن ماشین استفاده می‌شود.
۴- LDPE (پلاستیک کد ۴): پلی‌اتیلن با غلظت پایین است. ویژگی آن قابل‌انعطاف بودنش است. معمولا در نخ‌های شیرینی، بسته‌بندی، قوطی‌های فشاری، کاورهای خشکشویی به کار می‌رود. بعد از بازیافت به عنوان بسته‌های حمل نامه، سطل‌های زباله، سیم‌بند و غیره استفاده می‌شود.
۵- PP (پلاستیک کد ۵): پلی‌پروپیلن با غلظت پایین و در برابر حرارت فوق‌العاده مقاوم است. به عنوان نی، درهای بطری و قوطی استفاده می‌شود. PP بازیافت شده در چراغ راهنمایی و رانندگی، پارو، جای پارک دوچرخه و قفسه‌های کشویی کاربرد دارد.
۶- PS (پلاستیک کد ۶): پلی‌استایرن که به فوم معروف است در ظروف یکبار مصرف دردار و غیره به کار می‌رود. فوق‌العاده سبک ولی حجیم است. PS به دلیل آن که گرما را زیاد منتقل نمی‌کند، کاربرد زیادی دارد. با آن که این ماده جزو برنامه‌های بازیافت شهرداری‌ها نیست اما می‌تواند به عایق‌های حرارتی، شانه‌های تخم‌مرغ، خط ‌کش و ظروف پلاستیکی تبدیل شود.
۷- سایر موارد (پلاستیک کد ۷): سایر پلاستیک‌ها مانند پلی‌اورتان می‌توانند ترکیبی از پلاستیک‌های فوق باشند. جزو بازیافت نیستند. محصولات با کد ۷ می‌توانند هر چیز از زین دوچرخه گرفته تا ظرف‌های ۵ گالنی را شامل شوند. بسیاری از بازیافت‌کنندگان، پلاستیک با این کد را قبول نمی‌کنند اما رزین این پلاستیک‌ها قابل تبدیل به الوارهای پلاستیکی و مواد سفارشی هستند.